بالاخره پس از ماهها کش و قوس بر سر رفتن یا ماندن شهردار بندرگز، محسن کمالی استعفای کتبی خود را تقدیم شورای شهر کرده و عطای ماندن را به لقایش بخشیده است.
به گزارش کناره، در چند روز اخیر شائبه های فراوانی در خصوص بهره گیری برخی اعضای شورای شهر بندرگز از رانت و مقاومت شهردار و کارکنانش در برابر فشارهای مهره های پر نفوذ شورا به گوش رسیده است که سیگنال های بسیار بدی را به گستره ی افکار عمومی صادر کرده است هر چند نمی توان به تشکیل محکمه ی یکسویه در فضاهای مجازی با کیفیتی که بیان شده است بیش از حد یک خبر اعتنا کرد.
اگر چه ناتوانی و تعلل شهردار در پرداخت 4 ماه حقوق پرسنل شهرداری بندرگز با هیچ منطقی قابل توجیه نیست اما حاکمیت جنگ سرد و سیاست زدگی فضای حاکم بر شورای شهر بندرگز، اصلی ترین دلیل ناکامی مجموعه مدیریت شهری شهر کهن غرب استان در مدیریت بحران اخیر است که گویا نمایندگان مردم در پارلمان شهری ، بی نیاز از ارائه طرح های کلیدی و راهگشا، وظیفه ای جز یارکِشی ، گرو کشی های فرسایشی، دخالت در امورات اجرایی شهرداری و خط و نشان کشیدن برای یکدیگر نداشته اند که بررسی شرایط حاکم بر جلسه دیروز شورای شهر و دعواهای زرگری همیشگی و استعفای یکی از اعضای شورای شهر در اعتراض به آنچه " نا مهربانی با شهردار " عنوان شده است، به نیکی این ادعا را ثابت می کند.
مدت بیست ماه از سیادت معاون سابق آموزش و پرورش بندرگز بر کرسی عالی مدیریت شهری شهر ساحلی غرب گلستان می گذرد اما بنا بر شهادت " چهره ی شهر " کمترین توسعه ای در منظر نگاه ناظران و شهروندان صورت نگرفته و به موازات آن هیچ حرکت قابل اعتنایی نیز از شورای شهر برای عبور از بحران و سوق دادن شهر به سوی توسعه تجلی نیافته است و آنچه در ذهن شهروندان نهادینه شد ، مصادره ی قدرت شهردار از سوی اعضای شورا و پیگیری امورات حلقه دوستان و اقربا در روزهای انفعال شهردار بوده است.
آنچه مسلم است اینکه تلخی و شیرینی های پس از ایمان درزی، فضای مدیریت شهری را به سوی قربانی شدن شهردار فعلی و یکی از اعضای شورای شهر رهنمون شده و محصول آشفته بازار مدیریت شهری بندرگز، تنها و تنها عقب ماندگی شهر، خالی ماندن سفره ی کارکنان، ایستایی و دوری از توسعه لقب گرفته است.
یادداشتی به قلم اسماعیل البرزی