رئیس جمهور بعد از ظهر امروز پنجشنبه در ادامه برنامه‌های نخستین سفر استانی دولت وفاق ملی به مقصد سیستان و بلوچستان، در دیدار فرهیختگان و نخبگان این استان با اشاره به سابقه گذراندن دوره خدمت سربازی خود در استان سیستان و بلوچستان و در زابل اظهار داشت: بنده پیش از خدمت سربازی خیلی اهل درس خواندن نبودم، اما برخورد بدی که با من به عنوان یک سرباز دیپلمه شد، غرور من را شکست و باعث شد تصمیم بگیرم شرایطی برای خودم ایجاد کنم که نتوانند به من زور بگویند.

رئیس جمهور با اشاره به اینکه تصمیم گرفتم با جدیت درس بخوانم و یک پزشک متخصص شوم، افزود: از سوی دیگر بنده یک جوان مذهبی بودم و پای منبر و سخنرانی علما دین اسلام را بهترین راه رسیدن به سعادت شناخته بودم و بر اساس همین اعتقاد، باور داشتم که اینکه ما ضعیف باشیم و عده‌ای بتوانند به ما زور بگویند و ما نتوانیم مشکلات‌مان را حل کنیم، این منطبق بر اسلام نیست.

پزشکیان با بیان اینکه باور داشته و دارم که دین اسلام بهترین راه برای زندگی، رشد، ارتقا و رسیدن به سعادت است، تصریح کرد: شاعر بزرگ پارسی‌گوی اقبال لاهوری شعری دارد که مطلع آن این است که می‌گوید، ضربتی باید که جان خفته برخیزد ز خاک، ناله کی بی‌زخمه از تار رباب آید برون و در ادامه می‌گوید گر به روی تو حریم خویش را در بسته‌اند، سر به سنگ آستان زن لعل ناب آید برون. ضربه‌ای که من در اوایل دوره جوانی خوردم باعث شد بیدار شوم و باوری در من ایجاد شد که زندگی‌ام را تغییر داد.

رئیس جمهور با اشاره به اینکه در نتیجه این تغییر آنچه تصور می‌کردم شدنی نیست، دست یافتنی شد، گفت: وقتی بنده به ریاست دانشگاه رسیدم، آذربایجان شرقی در زمینه برخورداری از خانه بهداشت تقریبا استان آخر کشور بود. تصور غالب هم این بود که یک مدیر خوب مدیری است که از تهران منابع بگیرد و در استان هزینه کند. من برای دریافت منابع به تهران آمدم و قول ۴۰ یا ۶۰ میلیون تومان اعتبار برای ساخت خانه بهداشت گرفتم، اما بعد از ۶ ماه دوندگی به نتیجه نرسیدیم.

پزشکیان با بیان اینکه این مسئله هم به من برخورد و تصمیم گرفتم بر اساس تجربه‌ای که از همکاری با مردم در دوران سربازی در روستایی در زابل داشتم، با کمک گرفتن از ظرفیت‌های مردمی کار را پیش ببرم، خاطرنشان کرد: یکبار دیگر وقتی از یک مسئله ناراحت شدم، این موضوع انگیزه‌ای برای تغییر رویکرد در من ایجاد کرد و تصمیم گرفتم با کمک مردم و بسیجیانی که به کمک ما آمدند کار را به پیش ببرم. اگر چه تصمیم اولیه ما ساخت ۵۰۰ خانه بهداشت به نام ۵۰۰ شهید بود، اما با همراهی و همکاری مردم در مدت ۶ ماه بیش از ۶۰۰ خانه بهداشت ساختیم.

رئیس جمهور اظهار داشت: این مسئله باعث شد که با خود بیاندیشم اصلا اگر تهران نباشد و ما نخواهیم به منابع و اعتبارات مرکز کشور تکیه کنیم، آیا باید هیچ کاری از پیش نرود! لحظه‌ای که به این نتیجه رسیدم، دریافتم که باید به مردم تکیه کنم و کار را با ظرفیت‌های داخل استان پیش ببرم؛ با تکیه بر تجارب موفقی که داشتم می‌گویم که اگر به مردم و توان خودمان تکیه کنیم هر کاری که بخواهیم می‌توانیم انجام دهیم.