به گزارش کناره به نقل از پاسرو، رضا وهمی یکی از عکاسان برجسته گلستانی است که علاوه بر هنر عکاسی، دستی بر قلم دارد و دنیای پیرامون خود را با گرفتن عکس ثبت می‎کند و با قلم شیوا به رشته تحریر درمی‎آورد؛ لذا در این پایگاه خبری تحلیلی قصد داریم دلنوشته‎های گاه و بیگاه این هنرمند گلستانی را منعکس کنیم.

«رضا وهمی- عنوان اثر: به رنگ خدا»؛ دیشب ازش ساده شدن رو خواستم. ساده‎تر شدن در برابر بخشِ در دسترس دنیای خودم. انسان در دنیای خودش، نه تکثیر میشه و نه تکراری.

روح انسان در برابر معبودش، همیشه خودشه. گاهی سنگین، گاهی بی وزن. آدم از سنجیده شدن توسط خدای خودش اِبایی نداره، نمی ترسه و هیچ نگرانی و اندوهی در وجودش شکل نمی گیره.

سرمون رو بالا بگیریم و ببینیم خدا یه دنیای بیرنگی رو بالای سرمون گسترده کرده. وقتی خیلی زمین رو نگاه می‎کنیم آشفته می‎شیم. احساس تنهایی می‎کنیم. خفه می‎شیم. اما وقتی می‎بینیم که ما فقط ذره‎ای هستیم کنار ذرات دیگه و پیوسته‎ایم با همه‎ی این هستی، احساس قدرت می‎کنیم و دیگه تسلیم خودمون نمی‎شیم.

این روزها می‎شه زمان رو هم حذف کرد و با همه‎ی دلهای پاک یکی شد. این البته به معنای پاکی دل من نیست. پذیرشِ وجود آسمانی انسانهایی بزرگ و دلهایی همیشه معتکف است که اجازه چنین جسارتی رو به من میده. برای هم دعا کنیم.