به گزارش کناره ، باید در میدان حاضر شد و دید که خوی ویرانگر سیلاب چگونه گریبان ساکنان بی دفاع روستاهای غرب گلستان به ویژه محله های آسیب پذیر روستای دنگلان را گرفته است.

پیر زنی که از خوابیدن سه شب پیاپی بر روی تراس خانه اش سخن می گفت و زنی جوان که دیواره خانه اش اسیر قهر سیلاب شد و آنها را چند شبی است که میهمان همسایه ها کرده است.

کمی آنسوتر پیرمردی در میان گل و لای به دنبال تنها فرش اتاقش می گردد تا بلکه بتواند با شستشو آن را به خانه باز گرداند.
کودکی را هم دیدم که سه روز لباس گِلی را بر تن خود می بیند و مادرش می گوید که کُمد لباس هایشان با خشم سیلاب از خانه خارج و به سوی مزارع اطراف هدایت شده است.
پیر زنی به سمت ما آمد و گفت که تمام سرمایه و تنها منبع درآمدش نیم هکتار زمین کشاورزی بود که دیگر چیزی به نام محصول در آن نمانده است و نگران بود که چگونه روزهای آینده را بدون هیچ درآمدی سپری کند و تلخ تر آنکه مادری از نگون بختی جوان دم بختش می گفت که تمام جهیزیه اش را در انباری منزل آماده کرده بودند تا چند روز دیگر بساط عروسی اش را بر پا کنند اما آن روی سکه روزگار به فاصله مژه بر هم زدنی رویاهایش را به موج های سهمگین سیلاب سپرد و اثری از جهیزیه بر جای نگذاشت.

آری فقط باید در میدان حاضر شد و دید که این روزها بخشی از روستای دنگلان اسیر قهر طبیعت شد و با وجود پیگیری و سرکشی مسئولان ، تا زدودن اضطراب و نگرانی از چهره ساکنانش فرسنگ ها فاصله دارد.

حالا سیلاب بی توجه به خواب آرام ساکنان در سحرگاه یک روز تابستانی از میانه آشیانه ها راه خود را باز کرد و رفت و مردم بی پناه مانده اند با یک دنیا نگرانی.

اینک عید قربان است و روز شادی مسلمانان.
بیائید بی تفاوت از کنار بی سر پناهی همسایگانمان نگذریم . بیائید آستین ها را بالا بزنیم و در کنار مسئولان، شادی مان را با آسیب دیدگان سیلاب اخیر قسمت کنیم تا همدلی ما پاسخی سخت باشد برای ناکارآمدی قهر سیلاب.

شاید که میزبانان سیلاب هم کمی طعم عید را حس کنند.
منتظر دیدارتان در کنار خانواده های بی پناه می مانیم.