پروفسور محمد پسرک لی داری تحصیلات فوق دکترا مهندسی آب و خاک است. استاد ایرانی دانشگاه آریزونا در عرصه بین اللملی به پدر فضای سبز و بیابان های دنیا شهرت دارد.

وی در سال 2006 میلادی از بین 2 هزار استاد جهانی به عنوان دانشمند سال برگزیده شد. وی جزو50 مرد علمی دنیا است و تا کنون 8 کتاب توسط او منتشر شده است که در دانشگاه ها دنیا تدریس می شود.

3 بار به دلیل فعالیت های تحقیقاتی، ترویج و تدریس موثر و شایسته به عنوان استاد نمونه در دانشگاه آریزونا انتخاب شده است. وی به دلیل بیشترین تاثیر گذاری در بهبود زندگی بشریت، مدال طلای صلح آزادی امریکا را نیز دریافت کرده است و او با چنین ویژگی های منحصر به فردی از طرف شهرداری گرگان در سال 87 به عنوان شهروند ماندگار این شهر نیز انتخاب شد.

پرفسور محمد پسرکلی گفته که به دنبال این هستم که به دانشگاه فردوسی مشهد بیایم و شش ماه در سال در ایران و شش ماه در آمریکا به تدریس بپردازم.

وی گفت : بعد از انتخاب من به عنوان دانشمند نمونه جهان از سردبیر روزنامه درخواست کردم که بنویسد یک استاد ایرانی از دانشگاه آمریکا بهترین استاد جهان شد و افتخار می‎کنم که یک ایرانی، یک گلستانی و متولد روستای معصوم‌آبادی هستم.

مرد علمی سال دانشگاه آمریکا ادامه داد: در سال بعد از دانشگاه کمبریج جزو 50 نفر رهبر اساتید جهان شدم و یک مدال طلا و گواهی‌نامه را دریافت کردم.

این پرفسور برجسته ‎ایرانی با بیان اینکه خبرنگاران من را به عنوان نفس بیابان معرفی کردند، بیان داشت: در دنیا هرکس یک بار توانسته استاد نمونه شود و اما من سه بار استاد نمونه دنیا شدم و به دنبال این هستم که یک‌بار دیگر نیز این مقام را کسب کنم.

پسرکلی یادآور شد: من تنها به این درجه علمی نرسیدم و تمامی اهالی معصوم‌آباد، گرگان و جوانان و نوجوانان ما می‎توانند به این درجه‎های علمی برسند.

گفتنی است پروفسور محمد پسرکلی دو تا کشف داشتند . یکی تهیه یک کود از زوائد پنبه و دیگری هم علفی بود که از نظر مهندسی ژنتیک آنرا از حالت وحشی به حالت علف چمنی و ورزشی در آوردند .

فراموش نکنیم که پروفسور محمد با فقر بزرگ شد اما تسلیم فقر نشد و اینک با ایمان به قدرت و رحمت خدا، زحمت، اراده و گوش سپردن به توصیه صاحب نظران، در بلندای علم و اخلاق سکنی گزیده است. بیاموزیم و به یاد داشته باشیم که قلب این انسان خستگی ناپذیر در دامن مادری مومن به نام فاطمه که آرزوی داشتن چنین فرزندی را در عبادت های خود با خدایش جستجو می کرد، پرورش یافته است… او از سختی ها یاد گرفت چیزی بشود که از او انتظارش را داری.