اما امسال شاهدیم که با حمایت دولت تدبیر و امید بسیاری از سخنرانان دهه مبارک فجر و مهمتر از همه سخنرانان مراسم راهپیمایی 22 بهمن نیز از دولتمردان و بعضا عناصر حاشیه دار اصلاح طلب می باشند .

این امر به دلیل مهم است : یکی اینکه انتخاب سخنرانی از جنس دولت به کاستی ها و ضعف عملکرد دولت اشاره نمی کند و به عکس می تواند با تعریف از دولت زمینه ساز چهار سال دیگر برای دولت تدبیر و امید شود .

این در حالیست که شورای هماهنگی و مجموعه های تصمیم گیر حاکمیتی برای مراسم روز 22 بهمن از شخصیت های انقلابی و عمیقا مذهبی و مقید کامل به انقلاب استفاده می کنند و امسال نیز بنا به همین رویه بوده مثلا برای سخنران روز 22 بهمن گرگان مهندس چمران رئیس شورای شهر تهران جزو گزینه ها بود.

همچنین سخنران پیشنهادی مراسم 22 بهمن بندرگز نیز دکتر سید محمد حسینی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد بود اما طبق گفته ها با فشار فرماندار و نفوذ برخی دیگر نام مازنی نماینده مردم تهران که اصالتا اهل نوکنده می باشد برای این سخنرانی در نظر گرفته شده است .

اما آیا مازنی که یک فرد شهرستانی به تهران رفته بود می توانست در تهران رای بیاورد ؟ یا بهتر بگویم مردم تهران چه چیزی در این شهرستانی دیده اند که او را به عنوان نماینده خود انتخاب کرده اند ؟

چرا احزاب اصلاح طلب به او دل بسته اند و امیدوارند برنامه های ساختار شکنانه خود را با فردی که برادر دو شهید است و لباس روحانیت دارد ، پیش ببرند ؟ آیا مازنی راه استاد ساده لوحش کروبی را می رود ؟

مازنی در ایام انتخابات با اعلام مواضع تند و حمایت از شیخ فتنه گر کروبی و بیان جملاتی چون "من شاگرد آیت الله کروبی هستم" و استفاده از واژه جعلی آیت الله برای شیخ ساده لوح بدعتی جدید بنا نهاد و عقده های خود نسبت به  نیروهای انقلابی علنی کرد .

اما اینکه که نام او را برای سخنرانی روز 22 بهمن بندرگز انتخاب کرده اند توده های مردم انقلابی و مذهبی شهر و روستاهای اطراف مخالفت خود را با حضور وی اعلام کرده اند .

طوماری تهیه شده که طی امضاهای بسیار از مازنی خواسته شده برای سخنرانی در روز 22 بهمن به بندرگز سفر نکند ، حال این مازنی است که بداند و فکر کند چه کرده که امروز مردم شهرش اینگونه آشفته و نگران حضورش هستند و برای نیامدنش تقلا می کنند.

شاید نگاهی بدور از غرض ورزی و کینه توزی به عملکرد گذشته بتواند مازنی و دار و دسته اش را به علامتهای مشخصی از گمراهی و دور افتادن از اصل نظام و ارمانهای شهدا رهنمون سازد.

اما نگاهی به سایر برنامه های این روزهای استان گلستان از جمله سفر علی شکوری راد عضو حزب منحله جبهه مشارکت و بازداشتی فتنه 88 به علی آباد کتول می رساند که اصلاح طلبان به دنبال یک موج آفرینی برای انتخابات هستند و از بستر دهه فجر هم برای رهایی از اتهاماتی چون" نبودن در چهارچوب نظام" استفاده می کنند .

اما این موج چه حرفی برای گفتن دارد ؟ دیگر چیزی نمانده که دوستان برای بیان و تفاخر به آن به استانها و شهرستانها سفر کنند ؟

 دستاورد آنها طی چهار سال گذشته چه بوده که آنها را به برگزاری چنین همایش هایی با صرف هزینه های سبیار ترغیب می کند در حالی مردم در معیشت خود مانده اند ؟

انتهای پیام /