به گزارش کناره ،  علاوه بر کاشت گیاهان و سبزیجات در خاک باغچه، امکان پرورش آن‌ها در آپارتمان نیز وجود دارد. یکی از گیاهانی که می‌توانید آن را در محیط خانه و در فضای کوچک پرورش دهید، بادمجان (بادنجان) است.

در این گزارش قصد داریم که نحوه صحیح و اصولی کاشت انواع بادمجان در گلدان و در فضای خانه و آپارتمان را به شما آموزش دهیم.

بادمجان ( بادنجان )

بادمجان، گیاهی یک ساله با ساقه‌های قوی، خشن و شاخه شاخه است. این گیاه دارای برگ‌های پهن و کشیده و رنگ متمایل به خاکستری است و برگ‌های این گیاه گاهی خاردار است. گل بادمجان، شبیه گل سیب زمینی، اما بزرگتر و رنگ آن بنفش کم رنگ است.

اصل و قدمت گیاه بادمجان

اصل این گیاه در هندوستان است و قدمت آن را به ۱۵۰۰ سال قبل یعنی قرن پنجم میلادی تخمین می‌زنند. قبل از اسلام به ایران وارد شده است.

آب و هوای مطلوب بادمجان

بادمجان حساس به سرما است، بنابراین برای حداکثر برداشت باید این گیاه را در نواحی گرمسیری و یا مناطقی که دارای تابستان طولانی هستند کاشت، اما با کاشتن بذر بادمجان در نواحی سرد و معتدل نیز می‌توان به کشت این گیاه اقدام کرد.

آبیاری بادمجان

هرچه به گیاه بادمجان آب بیشتری دهید، محصول شما شیرین تر می‌شود.

اگر در منزل در باغچه و یا گلدان بادمجان کشت کرده‌اید، بعد از خشک شدن سطح خاک گیاه خود را دوباه آبیاری کنید. اجازه ندهید گیاه به خاطر کم آبی پژمرده شود. سعی کنید قبل از کشت، خاک باغچه را با کود حیوانی غنی کنید. خاک مناسب جهت کشت در گلدان ترکیبی از نصف خاک و کود حیوانی پوسیده ( یا خاک برگ ) است.

نور و گرما

گیاه بادمجان عاشق آفتاب است. گلدان بادمجان را در جایی قرار دهید که مطمئن شوید حداقل ۶ ساعت در روز آفتاب مستقیم دریافت می‌کند. هر چه آفتاب بیشتر، بهتر.

بادمجان، مانند گوجه، گرما را هم دوست دارد. اگر گیاه را در گلدان تیره رنگی نگهداری کنید بهتر است، چرا که رنگ تیره گرما را بیشتر جذب می‌کند و خاک گیاه گرم تر می‌ماند. اگر بادمجان‌ را در گلدان معمولی پرورش می‌دهید، بهتر است که آن‌ها را در شب‌های سرد بهار با منتقل کردن‌شان به مکانی گرم‌تر یا پوشاندن‌شان به وسیله پلاستیک یا پارچه، از سرما حفظ کنید.

خاک مطلوب بادمجان

بادمجان را در هر خاکی می‌توان کاشت، اما بهترین زمین برای کاشت این گیاه زمین‌های دارای شن و رس که PH آن‌ها کمتر از ۵.۶ نباشد، است. تنها دو عامل در انتخاب زمین در زراعت بادمجان مهم است، یکی نم‌دار بودن خاک یا قدرت نگهداری رطوبت و دیگری حاصلخیزی زیاد آن است.

بادمجان برای رشد مناسب و حصول حداکثر محصول احتیاج به حاصلخیزی خاک و تغذیه کافی دارد. زمین بادمجان باید دائم نم دار و مرطوب باشد. بهترین خاک برای بادمجان خاک‌های شنی لومی (sandy Loam) است. همچنین خاک آن باید عمیق، حاصلخیز و زهکشی خوبی داشته باشد. بادمجان از جمله سبزیجاتی است که مواد غذایی زیادی را از زمین جذب می‌کند.

کاشت بادمجان در مزرعه

استفاده از کودهای دامی به میزان ۳۰ تا ۴۰ تن در هکتار توصیه می‌شود. چنانچه زمین شنی و یا ضعیف باشد، باید به میزان ۴۰ تا ۵۰ تن و حتی ۷۰ تن در هکتار کود دامی به زمین داد.

چنانچه کود دامی در دسترس نباشد، می‌توان برای تقویت خاک به کاشت گیاهان خانواده بقولات به عنوان کود سبز در سال قبل از کاشت اقدام کرد. استفاده از کودهای کامل ازت فسفر و پتاسیم باید در برنامه کودی و آماده کردن زمین قرار گیرد.

در آمریکا کودهای شیمیایی کامل را تا میزان ۸۰۰ تا ۱۱۰۰ کیلوگرم در هکتار قبل از آماده کردن خاک در زمین پخش می‌کنند. از طرفی چون این گیاه زمین را برای مدت طولانی اشغال می‌کند و محصول می‌دهد، لذا مصرف کودهای ازته به صورت سرک ۲ تا ۳ نوبت برای آن توصیه می‌شود. میزان مصرف کود ازته سرک در هر نوبت حدود ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم در هکتار است. اولین نوبت کود ازته سرک ۳ تا ۴ هفته بعد از کاشت است. pH مناسب خاک بین ۵.۵ تا ۸.۶ است.

کود مورد استفاده برای بادمجان در مزرعه

بادمجان احتیاج به کود فراوان دارد. اگر کود دامی موجود باشد، در حدود ۳۰ تن کود در هکتار با شخم اول به زمین می‌دهند و با این مقدار کود دامی ۳۲۰ تا ۵۰۰ کیلومتر سوپر فسفات ۱۶ درصد اضافه می‌کنند. در صورتی که کود دامی موجود نباشد و یا استعمال آن از نظر قیمت مقرون به صرفه نباشد، باید از کود شیمیایی به مقدار ۵۰ تا ۷۵ کیلو ازت و ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلو فسفر و به همین اندازه پتاس برای تقویت زمین استفاده کرد. این مقدار کود شیمیایی همراه با کود سبز برای حفظ مواد آلی زمین بهترین نتیجه را می‌دهد.

نحوه کاشت بادمجان در مزرعه

بادمجان را به طور خطی می‌کارند و به طرز نشتی آبیاری می‌کنند. فاصله خطوط کاشت با نوع بادمجان تفاوت می‌کند. در زمین مرغوب نسبت به نوع کاشته شده فاصله خطوط ۷۵ تا ۱۰۰ سانتیمتر است و فاصله بین بوته‌ها روی خطوط در حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است.

بادمجان به دو طریق کشت مستقیم و تهیه خزانه ازدیاد می‌شود. در کشت مستقیم باید تا بر طرف شدن سرما در بهار کشت به تأخیر افتد، اما می‌توان در گلخانه اقدام به تهیه خزانه و کشت کنیم و به محض مساعد شدن هوا و بر طرف شدن سرما نشاها به محل اصلی منتقل می‌شود.

بذر بادمجان بر خلاف گوجه فرنگی برای جوانه زدن احتیاج به یک دوره استراحت طولانی دارد و در بعضی مواقع حتی با سپری شدن دوره استراحت و کاشت بذر در شرایط مناسب باز هم درصد کمی از بذر جوانه زده و رشد نشاهای جوان نیز بسیار کند است، به طوری که بسته به شرایط آب و هوایی و زمان لازم از بذرکاری تا انتقال نشاء به زمین اصلی از ۶ تا ۱۲ هفته متغیر است. بذر این گیاه کوچک و به رنگ‌های زرد یا سفید دیده می‌شود که قوه نامیه را ۶ تا ۷ سال حفظ می‌کند. بذرهای دو ساله دارای حداکثر قوه نامیه هستند. طریقه کاشت در زمین اصلی به صورت ردیفی است.

در مناطق گرمسیر بذر بادمجان را در بهمن ماه و در مناطق معتدل در فروردین ماه در خزانه گرم ویا شاسی می‌کارند.

پس از آن که بوته‌های آن چهار برگه شدند آن‌ها را از خزانه خارج ساخته و در زمینی که قبلا آماده ساخته‌اند به فاصله ۷۵ سانتیمتر از یکدیگر روی ردیف ها نشاء می‌کنند. فاصله بین ردیف‌ها باید یک متر لحاظ شود. در طول تابستان هر چهار روز یک مرتبه آبیاری ضرورت دارد.

داشت و مراقبت از گیاه بادمجان

مراقبت‌های لازم پس از کاشت نشاء شامل آبیاری، دفع علف‌های هرز و سله شکنی است.

مصرف کود سرک در ۲ تا ۳ نوبت به قوی شدن بوته و تولید محصول بیشتر کمک می‌کند.

توصیه می‌شود که زمین نم دار باقی بماند، این مسئله در زمین‌های رسی اهمیت زیادی دارد.

هرس و کم کردن مقدار گل‌ها بعد از تشکیل میوه‌ها الزامی است، زیرا در غیر این صورت میوه‌ها کاملاً بزرگ نمی‌شوند.

میوه بزرگ با کیفیت خوب زمانی به وجود می‌آید که تعداد میوه روی بوته محدود باشد.

مبارزه با آفات و بیماری‌ها باید در دستور کار قرار گیرد. از جمله مهم‌ترین آفات بادمجان، کنه است که برای مبارزه با آن می‌توان از انواع سموم کنه کش مانند تدیون استفاده کرد. سایر آفات مانند شته، عنکبوت قرمز و انواع سوسک، نمی‌توانند آسیب چندانی به بادمجان وارد کنند. بعضی از قارچ‌هایی که به گوجه فرنگی حمله می‌کنند مانند فوزاریوم، آلترناریا و دورتیسلیوم (Verticillium) می‌توانند در بادمجان تولید بیماری کنند و باعث پوسیدگی و خشک شدن برگ‌ها و میوه آن شوند. برای جلوگیری از شیوع این بیماری‌ها باید اولاً بذور ضدعفونی شده کشت شوند، ثانیاً از کاشتن بادمجان در زمینی که قبلاً گوجه فرنگی و یا سیب زمینی در آن کشت شده است، خودداری کرد و ثالثاً بوته‌ها به خصوص زمانی که کوچک هستند به وسیله قارچ کش‌ها سم‌پاسی شوند.

نحوه صحیح برداشت بادمجان

میوه بادمجان از زمانی که حدود یک سوم آن تشکیل شده و اندازه نهائی خود را پیدا کرده باشد تا رسیدن کامل آن قابل برداشت است. میوه کاملاً رسیده پر رنگ شده به مدت زیادی می‌تواند روی بوته مادری باقی بماند، بدون آن که با زیاد ماندن روی بوته تغییری در کیفیت آن ایجاد کند. زیاد ماندن میوه روی بوته فقط روی کمیت آن اثر می‌گذارد و کمتر دیده می‌شود که میوه با کاسبرگ‌های بزرگ همراه با قسمتی از ساقه که بسیار سخت و چوبی است، توام است.

انتهای پیام/