به گزارش کناره ، قنبرعلی تمسکنی روز یکشنبه به خبرگزاری جمهوری اسلامی گفت: در پی ارایه فیلم این شکارهای غیرمجاز از سوی حامیان محیط زیست به این اداره و پیگیری انجام شده ،این افراد متخلف دستگیر و با تشکیل پرونده تحویل مراجع قضایی شدند.
وی در خصوص نحوه صید تشی از سوی افراد متخلف اضافه کرد: این افراد با یک دستگاه موتور آب و با فشار آب را وارد پناهگاه این حیوان می کردند و وقتی که حیوان خارج می شد با وارد کردن ضربه چوب و تبر، آن را می کشتند و در شبکه های مجازی نیز تصاویر و فیلم های این اقدام بی رحمانه را قرار می دادند.
به گفته وی قانون آسیب به هر سر تشی را هشت میلیون ریال تعیین کرده است.
تشی بزرگترین جونده ایران است. خارهای بلند روی بدنش او را از سایر پستانداران متمایز می کند. خارهای ناحیه گردن و شانه نازک و بلند است، موقعی که آنها را سیخ می کند به شکل بادبزن در می آیند و حیوان بزرگتر به نظر می رسد. خارهای قسمت پشت کوتاه تر وکمی کلف تر با نوارهای سیاه و زرد و خارهای ناحیه دم کوتاه و سفید است.
این حیوان 11 تا 25 کیلوگرم وزن دارد و در اکثر زیستگاه ها اعم از جنگلی، کوهستانی، استپی و بیابانی زندگی می کند. گاهی هم در حاشیه باغ ها و اراضی کشاورزی ساکن می شود.
گونه تشی شبگرد است و به صورت انفرادی زندگی می کند ولی گاهی یک گروه فامیلی کوچک در یک لانه ساکن می شوند.
تشی در موقع احساس خطر برای بزرگ جلوه دادن خود خارها را سیخ می کند و به حیوان مهاجم می کوبد. با این اقدام خارها به بدن حیوان مهاجم فرو می رود، خارهایی که از ریشه سست هستند کنده شده و در بدن حیوان مهاجم می ماند.
این حیوان گاهی اوقات در حال فرار، ناگهان می ایستد و باعث برخورد حیوان یا انسان مهاجم به خارها می گردد. خواب زمستانی واقعی ندارد ولی گاهی اوقات ممکن است چند ماه از زمستان را در لانه بماند. تشی ها به طور معمول در سوراخ های وسیع، عمیق، شکاف سنگ ها، غارها، خرابه ها، چاه ها و قنوات متروکه لانه می سازد. در مناطق مسطح جهت لانه سازی تونلی در زیر زمین ایجاد می کند.حس بویایی و شنوایی او قوی ولی بینایی ضعیفی دارد.
این حیوان از تمام قسمت گیاهان تغذیه می کند و برای خوردن پیاز و ریشه گیاهان زمین راحفر می کند. چاله های ایجاد شده به وسیله این حیوان به طور کامل مشخص است. تشی گاهی برای تامین کلسیم بدن خود و یا به منظور ساییدن دندان ها، شاخ و استخوان های حیوانات را به داخل لانه خود حمل می کنند و به گیاهان غده دار نظیر سیب زمینی علاقه زیادی دارد.
علاوه بر آن تشی ها از میوه هایی نظیر خرما که زیر درختان می ریزد، حشرات، مهره داران کوچک و گاهی لاشه حیوانات تغذیه می کنند. تشی ها به طور معمول چند ساعت و گاهی برای دسترسی به مواد غذائی به خصوص محصولات کشاورزی در یک شب تا 25 کیلومتر راه می روند.
همچنین تولید مثل تشی در سال یکبار و با دوره 112 روز است، یک تا چهار بچه می زاید. بچه ها در موقع تولد دارای مو و چشم های باز هستند. تا دو ماهگی وابسته به مادرند. در یک سالگی هم بالغ می شوند، طول عمر تشی حدود 15سال است.