به گزارش کناره به نقل ازگلستان ما، سلیمان قربان زاده در گفت‌وگو با خبرنگار نیلکوه گفت: سرشماری اين پرنده در زیستگاه‌های پارک ملی گلستان با استفاده از بانگ قرقاول نر و مشاهده مستقيم پرنده انجام شد.

وی افزود: در این سرشماری تعیین جمعیت قرقاول و چگونگی پراکندگی آن‌ها در این زیستگاه مورد ارزیابی قرار گفت.

قربان زاده تصریح کرد: در اجرای اين سرشماری 4 تيم 4 نفره متشكل از كارشناسان اداره حيات وحش اداره كل، كارشناسان اداره نظارت و پايش و مسئولان و كاركنان اجرايی پارک ملی گلستان همكاری داشتند.

به گفته وی اين سرشماری با استفاده از فرمول های ثابت سرشماری حيات وحش به روش سرشماری آوا انجام شد كه تراكم نسبی از جمعيت این‌گونه پرندگان را در زیستگاه‌های پارک ملی گلستان مشخص می‌کند.

رییس پارک ملی گلستان گفت: قرقاول نر در اوايل فصل بهار كه موسم جفت‌یابی و آشيانه سازی پرندگان است با بروز علائمی دست به انتخاب جفت و قلمرو زده كه اين خصوصيت مهم ترين فاكتور برای انجام سرشماری در مناطقی بوده كه امكان مشاهده مستقيم به دليل وضعيت پوشش های گياهی امکان‌پذیر نيست.

وی اظهار داشت: در اين خصوص با بررسی دقيق هريک از مناطق و زیستگاه‌ها و تعيين تعداد صداها می‌توان حداقل جمعيت اين نوع پرندگان را در يک زيستگاه برآورد كرد.

به گفته قربان زاده قرقاول بانام علمی «phasianus coichicu» از گونه های بومی و حمایت‌شده كشور است و شكار و نگهداری آن طبق قانون ممنوع و در سالهای اخير اين گونه و زیستگاه‌های زادآوری آن به دليل افزايش آگاهی مردم و تلاش محيط بانان پارک ملی گلستان با ايجاد امنيت زیستگاه‌ها در شرايط مطلوب زيستی قرارگرفته است.

وی افزود: قرقاول نر 85 سانتی متر و ماده 60 سانتی متر با احتساب دم طول دارد و به واسطه دم بلند و رنگین و راه رفتن باشکوهش از سایر ماکیان متمایز است.

به گزارش «نیلکوه» پارک گلستان، قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت‌شده در كشور ایران و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است كه هزار و 350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری و ازجمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود90 هزار هكتار مساحت خود جای‌داده است.

اختلاف ارتفاع در پارك حدود دو هزار متر است كه این مسئله تنوع زیستگاه‌ها و ریزبوم‌های متعددی را در پارك ایجاد كرده است.

در این پارک رودخانه‌های متعددی جریان دارد و بیش از 21 دهنه چشمه در آن شناسایی‌شده است كه مهم‌ترین آن‌ها رودخانه مادرسو، زاو، قرتو، چشمه‌های گلشن، گلستان، جانو، سردارخانه، دوشان، آق سو، كركولی است.

آبشار آق سو و آبشار جنگل گلستان با ارتفاع 70 متر و آب دهی 30 لیتر بر ثانیه از آبشارهای معروف این پارك هستند و از مهم‌ترین کوه‌ها و دره‌های این بوستان می‌توان به ارتفاعات قره قون، تنگه گل، شاخا، یكه قدم، آلمه، قره قاشلی، قوفی قورچی و دره‌های آلمه، آنسر، قرغون، آق سو، آلی دالی، آدنس، جمشیدآباد، قزقلعه، آلوباغ و خشک است.

پارک ملی گلستان بین دو حوزه نیمه نم پسند و نیمه خشکی‌پسند قرار دارد و به‌تدریج درحرکت به‌طرف شرق، سیمای طبیعی آن به حالت استپیك تغییر پیدا می‌کند، به همین جهت عناصر گیاهی نواحی سه‌گانهٔ فوق را می‌توان در پارك مشاهده كرد.

تنوع و رنگارنگی گیاهان در پارك ملی گلستان چنان مناظر زیبایی را به وجود آورده است كه نظیر آن را در کم‌تر نقطه‌ای از كشور می‌توان یافت.

69 گونه پستاندار در پارک ملی گلستان شناسایی‌شده‌اند. پلنگ و خرس قهوه‌ای از گوشت‌خواران بزرگ پارک ملی هستند. سمور جنگلی از گوشت‌خوارانی است كه احتمالاً فقط در پارک ملی گلستان زندگی می‌کند و بر ارزش ژنتیكی پارک افزوده است.

این منطقه از بهترین زیستگاه‌های گوسفند وحشی اوریال بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین زیرگونهٔ گوسفند وحشی ایران است و یكی از خالص‌ترین جمعیت‌های قوچ و میش اوریال را در خود جای‌داده است.

149 گونه پرنده در پارک ملی گلستان شناسایی‌شده است كه از این تعداد، 48 نوع در فصل بهار و تابستان در منطقه مشاهده می‌شود و 62 گونه بومی پارك ملی هستند.

پارک ملی گلستان اولین پارک ملی ایران بود كه در سال 1354 در فهرست جهانی به عنوان یكی از 50 ذخیره‌گاه زیست‌محیطی كره زمین به ثبت رسید.

بیشترین وسعت پارک ملی گلستان در استان گلستان، حدود 34 درصد آن در استان خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در استان سمنان قرار دارد.