اما دیده شده است که یک داوطلب انتخابات مجلس شورای اسلامی در مرکز مازندران که ادعای خوش‌تیپی دارد و به قول‌ امروزی‎ها خود را با تیپ‌های «... فریب» می‌آراید، فقط به‌دنبال معرفی خود با شکل و شمایل ظاهری متفاوت است.

و نوع عکس‌های چسبانده‌شده بر روی دار و درخت و حتی اماکن دولتی، سطل زباله و تأسیسات دولتی و عمومی توسط ستاد انتخاباتی این کاندیدا بیشتر شبیه به شوی تبلیغاتی لباس یا چهره است تا معرفی یک مرد قانون!

قانون را عموماً یک امر رسمی براساس دیده و فکر می‌دانیم و به‌نظر مردم قانون یک امر خشک و لازم‌الاجرا است اما پوستر تبلیغاتی یک کاندیدا با تیپ‌ها و حالات مختلف بیشتر از آنکه معرف یک مرد قانون باشد، معرفی‌کننده یک دی‌جی یا فشن‌شو است و گویا این نامزد انتخاباتی مجلس را با یک شو اشتباه گرفته و رویه تبلیغاتی این کاندیدا با شوی چهره، لباس و تیپ بیشتر هم‌آهنگ است تا مجلس شورای اسلامی.

مجلسی که قرار است محل جلوس افرادی توانمند، قوی در برابر انواع و اقسام مشکلاتی که مردم با آن مواجه هستند قانون‌گذاری کنند؛ مردم مجلس قوی می‌خواهند تا با نظارت‌های دقیق خود جلوی زیاده‌خواهی برخی از افراد که با رسیدن به مناصب به‌دنبال به یغما بردن ثروت ملی، نشان ندادن ضعف در برابر قدرت‌های خارجی، به فکر دستان پینه‌بسته زنان و مردان سرزمینی که کشاورزی پیشه اصلی آن است، هستند.

مرد مجلس مرد قانون باید باشد نه مرد زیبا و دل‌فریب که با تبلیغات فریبنده فقط به‌دنبال برگ رأی است.

کاش کسانی که ادعا می‌کنند توانمند و قانون‎مند هستند و خود را برای رسیدن به مجلس سر راه مردم قرار می‌دهند، به‌جای عکس‌های زیبا و دل‌فریب که بخواهند آرای جوانان بیکار جویای کار با فریب‌کاری از آن خود کنند، کمی به گذشته خود بنگرند و از کارنامه پوشالی خود خجالت بکشند.

هرچند که بی‌نظمی شهره نام این کاندیدا بوده و با بی‎نظمی‎های این کاندیدا بار دیگر مرکز مازندران یک «ترین» را به خود اختصاص داد.

البته دیگر مردم فریب شوی تبلیغاتی این‌گونه افراد را نخواهند خورد و دیگر برپایی شوهای مختلف از سوی افرادی که تا حدودی شهرت دارند در حال عادی شدن است؛ مانند شوی لباسی که بازیگران در جشنواره فیلم فجر بر روی فرش قرمز به نمایش گذاشته بودند.