«به راستی انسان در دنیای خودش، نه تکثیر میشود و نه تکراری» جملهای که انسان را وادار به تفکر میکند.
به گزارش کناره به نقل از پاسرو، رضا وهمی یکی از عکاسان برجسته گلستانی است که علاوه بر هنر عکاسی، دستی بر قلم دارد و دنیای پیرامون خود را با گرفتن عکس ثبت میکند و با قلم شیوا به رشته تحریر درمیآورد؛ لذا در این پایگاه خبری تحلیلی قصد داریم دلنوشتههای گاه و بیگاه این هنرمند گلستانی را منعکس کنیم.
«رضا وهمی- عنوان اثر: به رنگ خدا»؛ دیشب ازش ساده شدن رو خواستم. سادهتر شدن در برابر بخشِ در دسترس دنیای خودم. انسان در دنیای خودش، نه تکثیر میشه و نه تکراری.
روح انسان در برابر معبودش، همیشه خودشه. گاهی سنگین، گاهی بی وزن. آدم از سنجیده شدن توسط خدای خودش اِبایی نداره، نمی ترسه و هیچ نگرانی و اندوهی در وجودش شکل نمی گیره.
سرمون رو بالا بگیریم و ببینیم خدا یه دنیای بیرنگی رو بالای سرمون گسترده کرده. وقتی خیلی زمین رو نگاه میکنیم آشفته میشیم. احساس تنهایی میکنیم. خفه میشیم. اما وقتی میبینیم که ما فقط ذرهای هستیم کنار ذرات دیگه و پیوستهایم با همهی این هستی، احساس قدرت میکنیم و دیگه تسلیم خودمون نمیشیم.
این روزها میشه زمان رو هم حذف کرد و با همهی دلهای پاک یکی شد. این البته به معنای پاکی دل من نیست. پذیرشِ وجود آسمانی انسانهایی بزرگ و دلهایی همیشه معتکف است که اجازه چنین جسارتی رو به من میده. برای هم دعا کنیم.