اين‌ها می‌خواهند انقلاب نباشد، می‌خواهند مردم در صحنه نباشند، در خارج از متن انقلاب باشند؛ چون تجربه كردند در هر انقلابی در تاريخ بشريت، اگر مردم از صحنه خارج شدند، آن انقلاب شكست خورد.

به گزارش کناره، یکی از افتخارات استان گلستان سردار محمدرضا عسگری جانشین لشکر 25 کربلا می باشد .

سردار شهید عسگری قبل از یک عملیات سخنرانی جانانه ای کرد که نشان از بلوغ و بینش بالای این شهید بزرگوار دارد .

او گفت : امروز همه اين‌ها دست به دست هم داده‌اند. امروز امريكا نيز احساس خطر می‌كند، اسرائيل، اين تجاوزگر قرن نيز خود احساس خطر می‌كند. برای همين می نشينند كنار هم، با هم هماهنگی می‌كنند.

برای خروج مردم از هويت خويش، از اصل خويش، از متن انقلاب، دارند برنامه می‌نويسند.

اين‌ها می‌خواهند انقلاب نباشد، می‌خواهند كه مردم در صحنه نباشند، در خارج از متن انقلاب باشند؛ چون تجربه كردند كه در هر انقلابی در تاريخ بشريت، اگر مردم از صحنه خارج شدند، آن انقلاب شكست خورده است.

در صحنه ماندن مردم چيست؟ آيا در صحنه ماندن اين است كه در تظاهرات شركت كنيم و شعار بدهيم و بس؟

خير، اين در صحنه ماندن يک امت اسلامی، در يک حكومت الهی نيست. امت اسلام در حكومت الهی بايد زير يک تشكل و تشكيلات سازماندهی شود. در صحنه ماندن ما آن روزی است كه ما در یک تشكيلات سازماندهی شويم.

ابرقدرت‌ها و تمام مغزهای متفكر كافر دنيا، وقتی كوچک‌ترين عمليات از سوی ما می‌شود، تمام مغزهای دنيا را در يک جا جمع می‌كنند، مثل بغداد و تصميم می‌گيرند.

ما هم نياز به يک تشكل داريم، نياز به يک انسجام داريم. همه ما بايد در يک تشكيلات مهيای انجام كارها شويم. با وحدت و هماهنگي و اطاعت امركردن از ولايت.

به قول قرآن، مهيا شدن هم بايد طوری باشد كه دشمنان بترسند، وحشت كنند. در آن صورت می‌گويند، اين يک تشكل قوی اسلامی است، می‌ترسند و ما پيروز می‌شويم.

تنها در صحنه ماندن، در تظاهرات شركت كردن، شعار دادن، پيروزی نمی‌آورد. فرمان امام در تشكيل بسيج، ارتش بيست‌ميليونی چيست؟

الآن ما فقط سه‌ميليون بسيجی داريم. ديديد وقتي امام دستور تشكيل بسيج را دادند، چه اتفاقی افتاد؟ وضعيت جنگ 180 درجه برگشت به طرف ما و ما پيروز شديم.

با همين فرمان امام بود كه كمر دشمن شكست، از ارتش بيست‌ميليونی ترسيدند.

اصلاً از بسيج، از تفكر آن می‌ترسند. تفكرِ بسيجی برآمده از آرمان‌های حضرت امام خمينی. ما به ‌واسطه همين تشكيلات بسيج، توانستيم اين قدرت‌ها را شكست بدهيم.

آيا واقعاً همه مردمی كه اين همه برای انقلاب زحمت كشيدند و بعد از انقلاب در صحنه درگيری با گروه ها مقاومت كردند، امروز توانستند در درون اين تشكيلات راه پيدا كنند؟ نكند روزی كه امام دستور بسيج عمومی را بدهند، هنوز يک سری به دنبال ياد گرفتن اسلحه باشند؟ چرا نمی‌رويد سراغ اين تشكل‌ها؟

امروز استكبار در حال انديشيدن به بيست سال ديگر است كه شما را از صحنه انقلاب و بسيج بيرون كند. برويد و بسيجی باشيد. تنها نام بسيجی روی خودمان گذاشتن هم چيزی را درست نمی‌كند، بايد تفكر بسيجی را گسترش داد. دشمن از همين تفكر می‌ترسد...