به گزارش کناره ، این صفحه به آدم چشم‌های یک فرد خارجی را می‌دهد؛ چشم‌هایی که اشتیاق زیادی برای دیدن دارد و به زیبایی‌های هر روزه اطرافش عادت نکرده است.

 

هدف این صفحه، تشویق خارجی‌ها و ایرانی‌هایی که خارج از ایران به دنیا آمده‌اند، برای سفر به این کشور است. ایرانی‌ها دوستان خارجی‌ خود را که به ایران سفر کرده‌اند، دعوت می‌کنند و از آن‌ها می‌خواهند از تجربه سفر خود بنویسند. همچنین خود ایرانی‌ها هم در این صفحه از ایران می‌گویند و خارجی‌هایی هم که قصد سفر به ایران دارند هم سوالات خود را مطرح می‌کنند و حتی دوستانی در ایران پیدا می‌کنند که هنگام سفر به این کشور از کمک آن‌ها بهره ببرند.

 

کسانی که این صفحه را راه انداخته‌اند، معتقدند که تنها ارائه اطلاعات است که می‌تواند ایران‌هراسی را کاهش دهد و خارجی‌ها را به دیدن ایران تشویق کند.

 

دیوید هاگمن، سوئدی است و پنج ماه را در ایران گذرانده و زبان فارسی خوانده است و می‌گوید حاصل سفر پنج‌ماهه‌اش به ایران، چهار هزار عکس است. او در صفحه (see you in Iran) نوشته است: «بین 22 کشوری که به آن سفر کرده‌ام، قطعا ایران یکی از محبوب‌ترین‌هاست. حتی الان که در ترکیه زندگی می‌کنم، از دیدن ایرانی‌ها بیشتر خوشحال می‌شوم تا سوئدی‌ها. همانطور که از نوشته‌های این صفحه پیداست، ایران کشور خیلی زیبایی‌ست و مردمش هم خیلی مهربانند. به علاوه، مردم ایران، حتی مذهبی‌ها، به نسبت کشورهای دیگر منطقه، خیلی روشنفکرتر هستند و از بعضی لحاظ حتی در مقایسه با سوئدی‌ها بافرهنگ‌ترند. بیشتر آن‌ها یا بلدند ساز بزند، یا عکاسی می‌کنند، یا می‌نویسند و شعر می‌گویند. یکی از نشانه‌های حرفم این است که یکی از اولین سوال‌هایی که از شما می‌پرسند این است که کدام شاعر را بیشتر از همه دوست داری؟ خیلی چیزها در مردم هست که نشان می‌دهد فرهنگ ادبیات در بین آن‌ها خیلی زنده است. این‌ها بخش کمی از دلایلی است که چرا اینقدر دلم تنگ است وقتی در ایران نیستم.»